Tym razem wychodzimy w teren najbliższy sercu harcerza – do lasu. Zbudowaliśmy prosty jednoosobowy szałas z kuchnią polową. Zastosowanie kilku węzłów bardzo ułatwiło stworzenie konstrukcji szałasu i trójnogu na kocioł. Nie zawsze przecież znajdziemy odpowiedni konar do zrealizowania projektu schronienia. Natomiast z doświadczenia na pewno wiecie, że po całym dniu wędrówki marzy się o ciepłym posiłku i szybkim zbudowaniu legowiska, dlatego czas poświęcony na budowę jest bardzo ważny.

Pamiętaj o stworzeniu planu konstrukcji szałasu. To pozwoli na jego sprawne zbudowanie i oszczędzi cenny czas. Tworzenie mini obozowiska jest świetnym sprawdzeniem umiejętności swoich harcerzy (i nie tylko ich!). Na obozach nazywa się taki tymczasowy biwak „Chatką Robinsona”, „Robinsonadą”, zadaniem na sprawność „Trzy pióra” lub po prostu harcem na przetrwanie w lesie. Dlatego warto na każdy wyjazd zabrać ze sobą odpowiednią ilość linki plecionej.

Kilka ważnych rad podczas budowania schronienia z użyciem lin:

1. Nie tnij liny! Nadmiar zawsze można zbuchtować, a po zakończeniu obozowiska zabiera się ją ze sobą żeby wykorzystać ponownie.
2. Pamiętaj o ekologii i szanowaniu natury. Nigdy nie wycinaj drzew bez pozwolenia leśniczego. Cała sztuka polega na zbudowaniu szałasu, z tego, co się zdobędzie używając technik i umiejętności.
3. Liny użyte do budowania szałasu powinny mieć średnicę od 4-10mm, nie potrzebujesz mocniejszych.
4. Pamiętaj, żeby liny narażone na bezpośredni kontakt z ogniem były bawełniane, a nie nylonowe! Dzięki temu będziesz pewien, że sznur się nie stopi pod wpływem ciepła.

Przewiąz ukośny zakończony wyblinką

Budowanie głównej konstrukcji szałasu ułatwił nam przewiąz ukośny, który ma na celu usztywnienie dwóch żerdzi krzyżujących się pod kątem 45 lub 90 stopni.  Ten rodzaj splotu używa się również podczas budowania rusztowań bambusowych.

1. Prosty węzeł zaciskowy w łatwy sposób umocuje w odpowiedniej pozycji linę i sprawi, że krótsza końcówka zostanie zaciśnięta i nie wyślizgnie się.

2. Dłuższym końcem obwijamy żerdzie kilkukrotnie na ukos.

3. Zmieniamy stronę i powtarzamy owinięcia mocujące.

4. Następnie wzmacniamy całość dwukrotną omotką po zewnętrznej stronie węzła.

5. I zakańczamy splot wyblinką, którą prezentowaliśmy w I części poradnika „węzły żeglarskie”. 

Przewiąz nożycowy

Stosowany do połączenia lub przedłużenia dwóch równoległych do siebie żerdzi. Oraz do wsparcia trzeciego elementu. Użyliśmy go do stworzenia trójnogu na kociołek.

1. Rozpoczęcie węzłem wyblinkowym. Żerdzie muszą być rozstawione z lekkim dystansem. 

2. Prowadzimy luźny splot dłuższym odcinkiem liny wokół obu żerdzi prowadząc go w górę, ponad wyblinką. Ilość owinięć powinna stanowić dwu krotność sumy grubości obu palików. 

3. Dwukrotnie omotkujemy żerdzie pomiędzy nimi i zakańczamy u góry wyblinką. 

4. W taki sposób rozstawia się paliki i podpiera trzecim. Gwarantuje to stabilność konstrukcji. 

Podwójny węzeł zwykły z zawleczką i splot łańcuszkowy

W tym wypadku użyliśmy podwójnego węzła zwykłego z zawleczką do zaczepienia o ucho kociołka. Jego zaletą jest to, że można go zacisnąć i rozciągnąć w każdym momencie.

1. Przewlekamy przez ucho linę w pętlę. 

2. Okręcamy linę wokół osi dłuższego końca.

3. Wkładamy końcówkę do środka pętli i zaciskamy do ucha kociołka. 

4. Następnie przechodzimy do stworzenia splotu łańcuszkowego. 

5. Zaciskamy kolejny węzeł zwykły z zawleczką. 

6. I przekładamy kolejne ucha za każdym razem zdecydowanie zaciągając linę. 

7. Kontroluj wielkość ucha, żeby cały splot dobrze się układał. 

8. Na końcu przewlecz końcówkę przez ostatnie ucho i zaciśnij, dzięki czemu łańcuch się nie rozplącze.

9. Obydwie liny przymocowane do uszu kociołka są gotowe do zamocowania na trójnogu. 

10. Kociołek został zawieszony węzłem płaskim, który świetnie zaciska dwie liny o tej samej średnicy. 

Tak prezentuje się kuchnia polowa, czyli stabilnie rozłożone paliki utrzymujące kociołek, liny ze splotem łańcuszkowym umożliwiają kontrolę zwisania naczynia. To oczywiście jedna propozycji zastosowania takich splotów. Najwyższym punktem wtajemniczenia w świat lin jest umiejętne ich wykorzystywanie w potrzebie, dlatego eksperymentujecie i ćwiczcie na wszelkie sposoby. A może zbudowaliście most podwieszany na obozie lub wyplataliście legowisko wysoko na drzewie? Podzielcie się z nami Waszym doświadczeniem!