Składnica harcerska i sklep turystyczny. Woda Góry Las - WGL.pl
Obóz pod namiotami to dobrowolna rezygnacja z wygód cywilizacji, po to by zbliżyć się do natury i pożyć inaczej. Nie oznacza to jednak, że leśnego życia nie warto sobie w żaden sposób ułatwiać. Przeciwnie: im lepiej się w lesie urządzisz, tym lepsze będzie Twoje samopoczucie. Na obozie możliwy jest wręcz pewien specyficzny rodzaj luksusu, taki, który ściśle wiąże się z naturą i odmianą od codzienności. O tym, jak urządzić się w lesie i jak zadbać o trochę polowego luksusu, przeczytacie w dzisiejszym artykule o pionierce obozowej.
Pionierka to technika harcerska, którą można by inaczej nazwać polowym budownictwem. Obejmuje więc posługiwanie się narzędziami, sporządzanie różnego rodzaju konstrukcji z drewna i innych naturalnych materiałów (takie leśne zrób to sam), zdobnictwo, rozpalanie ognisk i użytkowanie kuchni polowych, a także logistykę kwatermistrzowską – na przykład organizację obozowej przestrzeni (namioty, plac apelowy, ogrodzenie, umywalnia itd.) czy rozmieszczenie latryn. Chodzi więc zarówno o podstawowe umiejętności polowe, jak i o działalność najbardziej zaawansowaną. Dziś skupimy się jedynie na wybranych aspektach pionierki: począwszy od bezpiecznej pracy narzędziami, po przegląd ciekawych i przydatnych konstrukcji współtworzących obozową przestrzeń.
Zacznijmy od narzędzi pionierskich. Jest to sprzęt, bez którego nie stanie żaden obóz, a więc: młotki, siekiery i toporki obozowe, noże (na przykład finki), saperki i łopaty, gwoździe w różnych rozmiarach, sznurek (na przykład mocna snopowiązałka), piła ręczna, śledzie… i inne narzędzia, kompletowane według upodobania i potrzeb. Dla efektywnego posługiwania się każdym z narzędzi konieczne są oczywiście mniej lub bardziej długotrwałe, praktyczne ćwiczenia, ale istnieje kilka zasad, których stosowanie ułatwi opanowanie podstaw i sprawi, że prace pionierskie przebiegać będą bezpiecznie i bez niepotrzebnych problemów.
Gdy już wiemy, jak używać narzędzi (i gdy trochę poćwiczymy), możemy zabrać się za organizację obozowej przestrzeni. Do dzieła!
Może być symboliczna albo okazała, fantazyjna albo prosta. Ale być w ogóle powinna, bo to ona stanowi wejście do obozu i jednocześnie stanowisko wartownicze. Dobrze jeśli stanie się rozpoznawalnym frontem Waszego obozowiska. Poniżej kilka pomysłów na wygląd i charakter bramy.
Wielka, efektowna brama o konstrukcji wspartej na drzewach – nikt nie przejdzie obok niej obojętnie. Solidny stelaż pozwala na zbudowanie górnej platformy z namiotem wartowniczym.
Na bramie może znajdować się wieża wartownicza z lornetką.
Wysoka konstrukcja daje wspaniałą możliwość wyeksponowania szyldu lub innego elementu rozpoznawczego.
Świetnym pomysłem jest wartownia pod bramą. Można tu umieścić na przykład centralę telefonów polowych.
Spanie przez dwa lub trzy tygodnie na ziemi byłoby problematyczne, dlatego lepiej zorganizować sobie polowe łóżko: kanadyjkę lub plecioną pryczę na drewnianym stelażu.
Totem jest znakiem rozpoznawczym zastępu – konstrukcją umieszczoną przed namiotem. Wiąże się z nazwą zastępu lub z jego charakterem, może przedstawiać na przykład totemiczne zwierzę lub posługiwać się bardziej abstrakcyjną symboliką.
To miejsce, w którym mogą być wywieszane rozkazy i komunikaty, rozpiski wart, bieżące informacje, a także wiadomości teoretyczne z technik harcerskich i teksty piosenek.
By nie dostać wilka, dla wygody, porządku i higieny (na przykład podczas posiłków).
Trudno pomieścić cały obóz w jednym namiocie, gdy pada, lub gdy po prostu chcemy zebrać się wszyscy w jakimś celu w jednym miejscu. Przydaje się więc świetlica. Prezentowany poniżej pomysł polega na podwieszeniu pod drzewami starego spadochronu za pomocą snopowiązałki. Dzięki temu otrzymujemy przynajmniej częściową ochronę przed deszczem i palącym słońcem. Takie ograniczenie przestrzeni wpływa też oczywiście na nastrój i możliwość skupienia uwagi.
Z drewna można robić świetne przeszkody, platformy do zjazdów linowych i drabinek sznurowych, a także inne konstrukcje, dzięki którym otworzą się przed nami nowe możliwości spędzania czasu, ćwiczenia sprawności fizycznej, a niekiedy też wypróbowywania własnej odwagi.
Niech tych kilka pomysłów na obozową pionierkę stanowi dla Was inspirację i zachętę do dzielenia się własnymi sposobami na urządzenie obozu!
Wszystkie zdjęcia pochodzą z archiwum 53 PDH.
Redaktor: Bernadeta Paczkowska
Instruktorka 76 Szczepu DH i GZ z Poznania. Magister filologii polskiej, krytyczka literacka. Mieszka z dwoma kotami, chyba że akurat łazi po lasach. Czyta, pisze, gra na gitarze, słucha rocka. Marzy o całorocznym obozie harcerskim. |
